if my armor breaks I'll fuse it back together

Chwilowo chęć wyprowadzki opadła, ojciec też trochę mi odpuścił, więc dzielę swój czas między siostrę i jej dziecko, Życzenie oraz przyjaciółki. Oprócz tego standardowo sprzątanie, gotowanie i pranie, no i... jeżdżenie, bo teorię i pierwszą pomoc mam już za sobą.

Wczoraj miałam wielką rodzinną imprezę i wbrew moim oczekiwaniom nie było tak źle. Zmotywowałam się, żeby pójść do fryzjera (nowy kolor jest świetny) i na ostatnią chwilę udało mi się kupić sukienkę. Z prezentem nie było problemu, gdyż srebrną bransoletkę wypatrzyłam dużo wcześniej na stronie internetowej Yes. Życzenie był elegancki i nie marudził, mimo że babcia narobiła mu bałaganu w samochodzie kwiatami i kanapką z nutellą (tak, babcia jadąc na obiad zajadała kanapkę). Nikt nie chciał za bardzo z nami rozmawiać, a co za tym idzie nie padły żadne głupie pytania, których się obawiałam. Trochę pojadłam, wypiłam nieco whisky, puszczałam bańki i w końcu poznałam mojego chrześniaka (nie widziałam go od chrztu, a ma już sześć czy siedem lat). 

Brakowało mi trochę mamy, która zazwyczaj była duszą towarzystwa i wyjaśniała, kto jest kim, a także późniejszego popijania whisky już w domu i obgadywania kto jak się zachowywał i jak był ubrany. :D 

Długo nie będzie kolejnej tak dużej imprezy, pewnie dopiero na chrzciny Kornelki. I dobrze.

A wieczorem zaczynam pakowanie, bo jutro mam zamiar się stąd zmyć na tydzień. Z przyjemnością odpocznę od pieluchowego zapalenia mózgu, na które zachorowali wszyscy dookoła. :)

Och, Chester...