i'm in love with the shape of you

Wczoraj dostałam wynik ostatniego egzaminu - 3. Tym samym moja sesja oficjalnie dobiegła końca (wszystko zaliczyłam w pierwszym terminie), co oznacza, że... wszyscy przegrali zakład.

Walentynkowy bukiet 

I wiecie co? W dupie z tym zakładem, zyskałam coś o wiele lepszego. Nie twierdzę, że cały czas jest kolorowo, czasem ryczę po kątach, czasem mam ochotę go zabić, ale... tak strasznie cieszę się, że przy mnie jest.

A przecież bywam nieznośna. PMS przechodzę tak, że bez kija (albo czekolady) nie podchodź, a później ryczę, bo spóźnia mi się okres (bo jak na złość zachciało mi się kalendarzyk mesiączowy prowadzić). Jeszcze później, gdy już okres dostanę, to dwa dni umieram - przynieś, podaj, nakarm, pogłaszcz. Aż wreszcie słońce wychodzi, ja wracam do żywych i śmieję się jak głupi do sera.

Tak, teraz mam ten ostatni etap. Spędziłam miłe walentynki, dostałam piękny bukiet róż i zrobiłam czekoladki dla niego (zawsze chciałam to zrobić!). Wczoraj z kolei na spotkaniu z przyjaciółkami byłam tak radosna, że dziewczyny pytały Kim jesteś i co zrobiłaś z Emi?. Zaraz zaczynam pakować się na weekendowy wyjazd nad jezioro. 

Walentynkowe czekoladki

I miałam napisać, jak to z moją rodziną ciężko się dogadać i jak strasznie wszyscy się kłócą. Albo jak towarzyszyłam siostrze podczas wizyt u lekarzy i ryczałam w poczekalniach ginekologicznych tak, że musiałam wyglądać, jakbym była w niechcianej ciąży. Albo jak po raz pierwszy poważnie pokłóciłam się z Życzeniem. Ale... chrzanić to, dziś jestem za bardzo szczęśliwa.

Dacie wiarę, że to już pięć miesięcy?